تاب و تب

لغت نامه دهخدا

تاب و تب. [ ب ُت َ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) رنج و سوز. سوز و گداز.

فرهنگ فارسی

( اسم ) رنج و سوز سوز و گذاز.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم