حبایل

لغت نامه دهخدا

حبایل. [ ح َ ی ِ ] ( ع اِ ) رجوع به حبائل شود :
چو دیدم رفتن آن بیسراکان
بدان گشنی روان زیر حبایل.منوچهری.گشادم هر دو زانوبندش از پای
چو مرغی کش گشایند از حبایل.منوچهری.

فرهنگ معین

(حَ یِ ) [ ع . حبائل ] (اِ. ) جِ حباله .

فرهنگ عمید

= حباله

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع حباله دامها .

ویکی واژه

حبائل
جِ حباله.