معنی تبلیغ | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تبلیغ. [ ت َ ] ( ع مص ) رسانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط )( ترجمان علامه جرجانی ) ( غیاث اللغات ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رسانیدن و واصل کردن. ( فرهنگ نظام ). || دست به عنان اسب کشیدن سوار تا در سرعت بیفزاید. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). دست بعنان دراز کردن تا تیز رود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || رسانیدن پیغام و جز آن. ( ناظم الاطباء ). رسانیدن عقاید دینی یا غیر آنها با وسایل ممکنه : علمای فرنگ در آسیا تبلیغ نصرانیت میکنند. فلان برای وزیر شدن خودش مشغول تبلیغ است. ج ، تبلیغها، تبلیغات. ( فرهنگ نظام ). || نوعی از انواع مبالغه باشد. رجوع به مبالغه شود.
تبلیغ. [ ت َ ] ( اِخ ) آیه تبلیغ؛ آیه 70 سوره پنجم ( مائده ) که آغاز آن : «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و اِن لم تفعل فمابلغت رسالتک » است. و بر طبق اخبار و روایات مفسران درباره نصب علی بن ابی طالب ( ع ) بخلافت نازل شده است.

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - رسانیدن پیام یا خبر. ۲ - موضوعی را به اطلاع عموم رسانیدن . ج . تبلیغات .

فرهنگ عمید

۱. آگاه کردن دیگران از فایده های چیزی، کسی، یا عقیده ای: تبلیغ کالا، تبلیغ انتخاباتی، تبلیغ حزبی.
۲. رساندن خبر.

فرهنگ فارسی

رسانیدن، رساندن پیغام یاخبر، پیام یامطلب رساندن
( مصدر ) رسانیدن ( پیام باخبرمطلبی بمردم ) ابلاغ . ۲- موضوعی را باانتشار اخبار( بوسایل مختلف مانند رادیوتلویزیون روزنامه و غیره ) در اذهان عمومی جاگیر کردن . جمع : تبلیغات .
آی. تبلیغ آی. ۷٠ سور. پنجم مائده که آغاز آن : ( یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالتک ) است . و بر طبق اخبار و روایات مفسران دربار. نصب علی بن ابی طالب ( ع ) بخلافت نازل شده است .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تبلیغ، رساندن مجموعه اطلاعاتی به مخاطب به منظور اقناع و برانگیختن احساسات او به سود یا بر ضد یک موضوع است. در این مقاله، تبلیغ به معنای تبلیغات دینی و تقریباً معادل دعوت است که معمولاً با اصطلاحاتی چون وعظ و خطابه هم مضمون است.
واژه تبلیغ هر چند در لغت، مفهوم گسترده‏ای دارد ولی مراد از آن در این جا رسانیدن شرع و دین خدا به مردم است که در آیات متعدّد از وظایف اصلی پیامبران شمرده شده است.
مائده/سوره۵، آیه۹۲.
برخی، واژه فارسی «آوازه گری» را ـکه ظاهراً نخستین بار، ملک الشعرای بهار، آن را در برابر propaganda به کار بردـ معادل واژه عربی تبلیغ دانسته اند، ولی این کاربرد با اقبال، روبرو نشده است.
فرهنگ علوم رفتاری، ذیل "Propaganda".
مفهوم اصطلاحی تبلیغ، نخست در حیطه امور دینی به کار می رفت و بعدها به حوزه های دیگر، تعمیم یافت؛ گر چه در حوزه هایی غیر از حوزه دین، غالباً از صورت جمع آن (تبلیغات) استفاده می شود. ارائه تعریفی مورد وفاق از تبلیغ کار دشواری است و آنچه در معرِف این مقاله ذکر شده، برآیند مشترکات انبوهی از تعاریف موجود است.
تبلیغ اسلامی و دانش ارتباطات اجتماعی، ص۶۲ـ۶۹.
...
[ویکی فقه] تبلیغ (قرآن). تبلیغ، رساندن مجموعه اطلاعاتی به مخاطب به منظور اقناع و برانگیختن احساسات او به سود یا بر ضد یک موضوع است.
تبلیغ، رسانیدن و واصل کردن، رسانیدن پیغام و جز آن، و رسانیدن عقاید دینی یا غیر آنها با وسایل ممکن است. در این مدخل از مشتقات «بلغ»، «دعو» و هر آنچه معنای تبلیغ را می فهماند، استفاده شده است.
کاربرد اصطلاح تبلیغ
مفهوم اصطلاحی تبلیغ، نخست در حیطه امور دینی به کار می رفت و بعدها به حوزه های دیگر، تعمیم یافت؛ گر چه در حوزه هایی غیر از حوزه دین، غالباً از صورت جمع آن (تبلیغات) استفاده می شود. ارائه تعریفی مورد وفاق از تبلیغ کار دشواری است و آنچه در معرِف این مقاله ذکر شده، برآیند مشترکات انبوهی از تعاریف موجود است.
واژه تبلیغ در قرآن
واژه تبلیغ در قرآن به کار نرفته، ولی فعل آن به این صورت ها آمده است:۱) «بلّغتَ» ۲) «اُبَلِّغُکم» ۳) «یُبَلِّغونَ» ۴) «بَلِّغ» ۵) «یُبَلِّغْنَ» صورت ثلاثی مجرد ریشه بلغ نیز، ۵۱ بار به صیغه های فعلی یا اسمی و صورت باب افعال آن، ۵ بار به صورت فعلی ذکر شده است؛ در این میان، واژه بَلاغ، غالباً به معنای تبلیغ و ابلاغ و در مقام تأکید بر وظیفه پیامبران، ۱۵ بار تکرار شده است. این واژه ها در قرآن فقط در معنای لغوی به کار رفته اند و مفهوم اصطلاحی متعارف و امروزی آن را ندارند، از این رو پاره ای برداشت ها که ناشی از خلط مفهوم لغوی و اصطلاحی تبلیغ است، درست به نظر نمی رسد.
عناوین مرتبط
...