هانا آرنت به آلمانی Hannah Arendt فیلسوف سیاسی و تاریخ‌نگار آلمانی-آمریکایی بود که تأثیر عمیقی بر اندیشه‌های قرن بیستم گذاشت. او یکی از یهودیانی بود که از هولوکاست جان سالم به در برد و به ایالات متحده مهاجرت کرد. آرنت سال‌ها در دانشگاه‌های ایالات متحده به تدریس نظریه سیاسی پرداخت و آثارش به موضوعاتی چون دموکراسی مستقیم، اقتدارگرایی و تمامیت‌خواهی حکومت‌های استبدادی پرداخته است. او از چندین کشور موفق به دریافت ده‌ها مدرک دکترای افتخاری شد و همچنین برنده جوایزی همچون جایزهٔ آلمانی‌زبان لِسینگ و جایزهٔ فروید گردید. هانا آرنت در تاریخ ۱۴ اکتبر ۱۹۰۶ در لیندن-لیمر، که امروزه بخشی از هانوفر در آلمان محسوب می‌شود، در یک خانواده یهودی و سکولار به دنیا آمد. پس از تولد هانا، پدرش، پل آرنت، به شدت بیمار شد و او به همراه همسرش، مارتا، و دختر سه ساله‌شان به زادگاهشان، کونیگزبرگ، بازگشتند. هانا تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در کونیگزبرگ، واقع در پروس شرقی به پایان رساند. تحصیلات عالی خود را در دانشگاه ماربورگ و تحت نظر استادانی چون بولتمان و هایدگر در رشته‌های فلسفه، تئولوژی و زبان یونانی ادامه داد. از سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۰، رابطه‌ای عاشقانه و عاطفی با استادش مارتین هایدگر برقرار کرد؛ اما متاهل بودن هایدگر، آینده این رابطه را با چالش‌هایی مواجه می‌کرد. با وجود تضادها و اختلاف نظرهایی که بعدها به وجود آمد، این ارتباط فکری به مدت چندین دهه ادامه یافت. آرنت پس از آن به دانشگاه فرایبورگ رفت و تحت نظر استادانی چون هوسرل و یاسپرس تحصیل کرد. او پایان‌نامه‌اش را در سال ۱۹۲۹ با موضوع «مفهوم عشق در آثار آگوستین» نوشت. از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳ به عنوان همکار علمی با دانشگاه همکاری داشت و در همین دوران، رساله‌ای دربارهٔ زندگی‌نامه «راحل فارنهاگن»، یهودی برلینی، نوشت. با ظهور نازیسم و گسترش سیاست‌های یهودستیزانه در آلمان، هانا آرنت نیز مورد پی‌گرد و آوارگی قرار گرفت. او در سال ۱۹۳۳ به مدت کوتاهی توسط پلیس مخفی نازی (گشتاپو) بازداشت شد، اما پس از مدتی آزاد گردید. به دلیل ترس از بازداشت مجدد، آرنت آلمان را ترک کرد و به مدت هفت سال در پاریس زندگی کرد. در این شهر، او برای سازمانی فعالیت می‌کرد که به انتقال کودکان یهودی بی‌سرپرست به اسرائیل کمک می‌کرد.
