بیرو

لغت نامه دهخدا

بیرو. ( اِ ) پیرو. کیسه و خریطه زر و پول و غیر آن. ( برهان ). کیسه و خریطه را گویند که در آن زر و امثال آن نهند. ( انجمن آرا ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به پیرو شود.
بیرو. ( ص مرکب ) ( از: بی + رو ) بیشرم. پررو. کنایه از مردم بی انفعال و بی آزرم و کسی که سخنان ناخوش به روی کسی میگوید. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). کنایه از مردم بی انفعال و آزرم که سخنان ناخوش بر روی آدمی گویند و از بدی شرم نکنند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). بی مروت. ( غیاث ). بی حیا. بی چشم و رو. رجوع به رو و ترکیبات آن شود.

فرهنگ معین

۱ - (اِمر. ) کیسه ، کیسة پول . ۲ - (ص مر. ) بی شرم ، پُررو.

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) بی آزرم بیشرم پر رو بی چشم و رو . ۲ - ( اسم ) کیسه کیس. پول .
پیرو . کیسه و خریط. زر و پول و غیر آن .

دانشنامه عمومی

بیرو شهری در شهرستان کونگوسی در استان بام در بورکینافاسوی شمالی است و جمعیت آن ۶۹۳ نفر است.

ویکی واژه

کیسه، کیسة پول.
بی شرم، پُررو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم