جلبک

لغت نامه دهخدا

جل بک. [ ج ُ ب َ ] ( اِ مرکب ) جلبک. چیزی باشد سبز مانند ابریشم که در روی آبها بهم میرسد. و بعربی طحلب خوانند. ( برهان ). خزه. خمزه. جل وزغ.

فرهنگ معین

(جُ بَ ) (اِ. ) نوعی رُستنی بدون ریشه و ساقه و برگ ، به رنگ سبز و گاهی قهوه ای یا سرخ که روی آب ها و تنه درختان به وجود می آید.

فرهنگ عمید

گروهی از گیاهان بدون ریشه، ساقه، شاخه، و برگ که به شکل نوار سبز و دراز در آب، جاهای مرطوب، و روی تنۀ بعضی درخت ها پیدا می شود و در بعضی دریاها نیز به شکل نوارهای پهن و دراز دیده می شود که بر روی آب شناور است. در اقیانوس ها بیشتر از همه جا رشد می کند و گاهی سطح وسیعی از دریا را فرامی گیرد. از آن در تهیۀ بعضی مواد شیمیایی و خوراکی استفاده می شود. رنگ آن سبز و گاهی هم به رنگ قهوه ای یا سرخ است، جل وزغ، جامۀ غوک، چغزواره، چغزپاره، گاوآب، خزه، الگ.

فرهنگ فارسی

( اسم ) آلگ
چیزی باشد سبز مانند ابریشم که در روی آبها هم میرسد و بعربی طحلب خوانند .

دانشنامه عمومی

جُلبَک به موجودات گیاه مانند در نزدیکی یا داخل آب می گویند؛ از نظر آرایه شناسی از آغازیان هستند و به علت دارا بودن سبزینه و انجام فعالیت های فتوسنتزی، از طرف زیست شناسان در زیرگروه گیاهان قرار گرفته اند. از نمونه های جلبک می توان به علف دریایی قرمز و علف صخره و کاهوی دریایی اشاره کرد.
اندازهٔ جلبک ها از موجودات گیاهی تک سلولی گرفته تا جلبک های بزرگ فرق می کند. بعضی از جلبک ها دارای ریشه و ساقه و برگ هستند، ولی در واقع هیچ فرقی بین قسمت های مختلف جلبک ها مشاهده نمی شود و تمام سلول های این آغازیان کم و بیش شبیه هم هستند و نیز همهٔ آن ها دارای سبزینه هستند.
جلبک ها رنگ های مختلفی دارند، ولی به طور عمده به رنگ های سبز، قهوه ای و قرمز و زرد دیده می شوند. در جلبک های قهوه ای و قرمز سبزینه توسط رنگ دانه های دیگر پوشانده شده و در نتیجه به رنگ قهوه ای و قرمز، دیده می شوند که پس از جوشاندن رنگ سبز آن ها ظاهر می گردد.
در مناطق مرطوب و جنگلی روی چوب های جنگلی، در آب هایی که به صورت راکد وجود دارند، دریاچه ها و استخرها، لایه هایی از جلبک ها دیده می شوند. بیشتر آن ها در آب و اطراف آن زندگی کرده ولی بعضی از جلبک ها نیز وجود دارند که در خاک های مرطوب زندگی می کنند. بسیاری از جلبک ها تک سلولی و کوچک هستند و روی سطح آب دریاها و دریاچه ها شناور می مانند که به چنین جلبک هایی فیتوپلانکتون می گویند. این جلبک ها منبع غذایی بسیاری از آبزیان از جمله میگوها و ماهیان به شمار می روند. بیشتر جلبک ها در سطح آب زندگی می کنند.
جلبک های سبز در آب های شیرین یافت می شوند و بیشتر آن ها مانند کلامیدوموناس گیاهانی تک سلولی اند. جلبک های قهوه ای تقریباً شامل تمامی جلبک ها بوده و بیشتر آن ها از نظر اندازه نیز بزرگ هستند.
جلبک ها بخش مهمی از بوم سازگان هستند. آنها غذای بسیاری از جانوران آبزی را تأمین می کنند و بعضی از آنها توسط انسان هم خورده می شوند. به علاوه جلبک ها با فتوسنتز اکسیژن بسیاری تولید می کنند. از جلبک ها همچنین در صنایع مختلف چون داروسازی استفاده می شود.
جلبک ها از جمله رستنی هایی هستند که در شرایط مساعد به سرعت رشد می کنند و با انباشته شدن توده ترشحات سمی یا مواد آلی آن ها در آب، به آبزیان صدمه می رسانند و باعث مرگ آن ها خواهند شد. تراکم زیاد جلبک ها روی سطح حوضچه های پرورش ماهی یا محیط های آبی، از انتقال اکسیژن و نور کافی به درون آب جلوگیری می کنند و سبب خفه شدن آبزیان می شوند.

ویکی واژه

نوعی رُستنی بدون ریشه و ساقه و برگ، به رنگ سبز و گاهی قهوه‌ای یا سرخ که روی آب‌ها و تنه درختان به وجود می‌آید.
جلبکها ساده‌ترین موجودات واجد کلروفیل هستند.
جُ لْ بَ کْ
چغزلاوه
چغزواره
سبزابه
جل وزغ
غوك جامه
بزغمه
انگليسی: Lemna
عربی: طحلب
فرانسوی: Algue