تعیش

لغت نامه دهخدا

تعیش. [ ت َ ع َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) به حیلت زیستن. ( تاج المصادر بیهقی ). || بتکلف اسباب معیشت ساختن و طلب کردن آن را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تکلف اسباب زندگی. ( از اقرب الموارد ). اسباب معیشت ساختن. ( غیاث اللغات ).

فرهنگ معین

(تَ عَ یُّ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - خوش زیستن ، خوش گذراندن . ۲ - (اِ. ) گذران .

فرهنگ عمید

۱. زندگی کردن.
۲. خوش گذراندن.
۳. اسباب معیشت ساختن، کوشش برای آماده کردن وسایل زندگانی.

فرهنگ فارسی

زندگی کردن، خوش گ راندن، اسباب معیشت ساختن
۱ -( مصدر ) خوش زیستن خوش گذراندن . ۲ - اسباب معیشت فراهم آوردن گذران کردن . ۳ -( اسم ) خوش گذرانی . ۴ - کوشش برای تهی. وسایل زندگی . ۵ - ( اسم ) گذران . جمع : تعیشات .

ویکی واژه

خوش زیستن، خوش گذراندن.
گذران.