معنی تأنیث | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تأنیث. [ ت َءْ ] ( ع مص ) مؤنث کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( آنندراج ). مؤنث خواندن. ( آنندراج ). خلاف تذکیر در اسم. ( منتهی الارب ) :
لیک چون مرد به زن پیوندد
حکم تأنیث قوی تر گیرند.خاقانی.|| نام ماده بودن لفظی. ( فرهنگ نظام ). || نرم کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

( تأنیث ) (تَ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - علامت مؤنث به کلمه عربی ملحق کردن . ۲ - مؤنث خواندن . ۳ - مادگی .

فرهنگ عمید

مؤنث بودن.

فرهنگ فارسی

مونث گردانیدن، مادگی، نقیص نری
۱- ( مصدر )علامت مادگی بکلمه ملحق کردن مونث گردانیدن مقابل تذکیر. ۲- مادینه خواندن مونث خواندن . ۳- ( اسم ) مادگی مقابل تذکیر نری . ۴- ( صفت ) ماده مونث .