بهرک

لغت نامه دهخدا

بهرک. [ ب َ رَ ] ( اِ ) پوست دست و پا و اعضا که بسبب کار کردن سخت شده و پینه بسته باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). پوست اعضا که بسبب کثرت کار سخت شده باشد و پینه نیز گویند. ( رشیدی ). پوست دست و پا و دیگر اعضابود که بسبب کثرت کار سخت شده باشد و آنرا پینه نیزخوانند. ( جهانگیری ). پوست دست و پا و سایر اعضاء که بواسطه کار کردن سخت شده و پینه بسته باشد. ( ناظم الاطباء ). || چرک و ریم. ( برهان ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). چرک. ( جهانگیری ). ریم. ( شرفنامه ).

فرهنگ معین

(بَ رَ ) ( اِ. ) پینة دست یا پا.

فرهنگ عمید

۱. پوست کف دست یا پا که از بسیاریِ کار کردن سفت و سخت شده باشد، پینه.
۲. چرک، ریم.

ویکی واژه

پینة دست یا پا.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال فنجان فال فنجان فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال درخت فال درخت