جهاندیده

لغت نامه دهخدا

جهاندیده. [ ج َ دی دَ / دِ ] ( ص مرکب ) آنکه بسیار در اقطار عالم سفر کرده. سیاحت کننده و جهانگرد. مسافر. ( برهان ). سیاح. ( انجمن آرای ناصری ). || مجرب.آزموده. کارکشته. تجربه کار. ( آنندراج ) :
درست است گفتار فرزانگان
جهاندیده و پاک دانندگان.فردوسی.گر از بنده لغوی شنیدی مرنج
جهاندیده بسیار گوید دروغ.سعدی.

فرهنگ معین

(جَ دِ ) (ص مر. ) ۱ - جهانگرد. ۲ - باتجربه .

فرهنگ عمید

کسی که به دلیل عمر طولانی یا سفر بسیار و دیدن شهرهای زیاد تجربه اندوخته است، جهان دیده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه دراقطار عالم بسیار سفر کرده سیاح جهانگرد. جمع : جهاندیدگان .

ویکی واژه

جهانگرد.
باتجربه.