لوطی گری

لغت نامه دهخدا

لوطی گری. [ گ َ ] ( حامص مرکب ) صفت لوطی. جوانمردی. بخشندگی. آزادگی.
- لوطی گری سر کسی شدن ؛ از آداب لوطیان بوئی و بهره ای داشتن.

فرهنگ معین

(گَ ) (حامص . ) جوانمردی .

فرهنگ فارسی

۱- عمل لوطی جوانمردی : فلانی خیلی لوطی گری دارد .

ویکی واژه

جوانمردی.