لغت نامه دهخدا
تو خاز غصه و غم از لباس عیش رهی
به آب لطف و به صابون التفات بشوی.
بدیع یوسفی ( از آنندراج ) ( رشیدی ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرای ناصری ) ( فرهنگ شعوری ج 1 ص 365 ).
|| صلموخ ؛ خاز گوش. ( مهذب الاسماء ). چرک گوش. || سنگ پا. ( آنندراج ) ( برهان ) ( رشیدی ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرای ناصری ) :
زآرزوی پایبوس شهریار
داشتم روی دژم چون سنگ خاز.
نزاری قهستانی ( از آنندراج ) ( رشیدی ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرای ناصری ) ( فرهنگ شعوری ج 1 ورق 365 ).
|| نوعی از جامه کتان باشد. ( آنندراج ) ( برهان قاطع ) ( رشیدی ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرای ناصری ) :
ز روی کسوت اگر چند امتیازی نیست
ولیک اطلس و اکسون توان شناخت از خاز.
ابن یمین ( از آنندراج ) ( رشیدی ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرای ناصری ) ( فرهنگ شعوری ج 1 ورق 365 ).
و فاضلترین سبب از اسباب رجحان این بازار بر بازارهای جهان آنکه در یک رسته آن کمتر متاع باتفاق آفاق و بیشتر وجود خاص ( ؟!! ) در ممالک عراق ریسمان و جامه های کرباسینه می فروشند، یک مثقال بسی و شش درم و از آن مقنع و خاز می بافند که یک خروار قماش از آن بقیمت ده خروار حریر زربفت مصر و دیگر سواد اعظم زیادت می آید و بر مصداق این دعوی بنده مترجم عیان و رأی العین گواه دارد که خبر کاذب و قول امین که روزی در تتبع و استقراء این قضیه بتحقیق برخی از نرخی از این متاع غریب مشغول بحضور چند خواجه بزاز معتمد یکی دو شخص استادان این صنعت حاضر بودند و یک جفت مقنع کنفی در دست ، از ایشان استدعا رفته و بتفرج مشغول ، از کیفیت مثمن و کمیت ثمن در اخذ و عطا استفساری می رفت ، بعد از اتمام و قعود و قیام و سخت و سست در کلام گفت یک سخن وزن این هر دو سه مثقال است و بر چهار سوی بازار پنج شش کدخدای هفت روز است تا بده گونه شفاعت بیست دینار از ما می خرند و ما نمی فروشیم. ( از ترجمه محاسن اصفهان ص 55 ).
