ثمار

لغت نامه دهخدا

ثمار. [ ث َ ] ( ع اِ ) میوه. || انواع مال.
ثمار. [ ث ِ ] ( ع اِ ) ج ِ ثَمر و ثمرة. ( زمخشری ). میوه ها : چگونگی آب و هوا و ثمار هر بقعتی از آن... ( ابن البلخی ).
آب هش را میکشد هر بیخ خار
آب هوشت چون رسد سوی ثمار.مولوی.جزو جزو آبستن از شاه بهار
جسمشان چون درج پُر درّ ثمار.مولوی.
ثمار. [ ث َم ْ ما ]( ع ص ) میوه فروش. فاکهانی. ( زمخشری ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(ثِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ ثمر، ثمره ، میوه ها.

فرهنگ عمید

= ثمر

فرهنگ فارسی

میوه ها، جمع ثمر
( اسم ) جمع ثمر ثمره میوه ها.
میوه فروش فاکهانی

ویکی واژه

جِ ثمر، ثمره ؛ میوه‌ها.