لغت نامه دهخدا
بیاره. [ ب َ رَ / رِ ] ( اِ ) ساقه گیاه. || ریشه یک قسم گیاه طبی. ( ناظم الاطباء ).
بیاره. [ ب َ رَ / رِ ] ( اِ ) ساقه گیاه. || ریشه یک قسم گیاه طبی. ( ناظم الاطباء ).
(بَ رَ یا رِ ) (اِ. ) گیاهی که ساقة بلند و مستقیم ندارد و شاخه های آن روی زمین افتد مانند کدو، خربزه و غیره ، بوته .
گیاهی که ساقۀ راست و بلند نداشته باشد و شاخه های آن روی زمین بیفتد، مانند بوتۀ کدو، خربزه، خیار، و مانندِ آن، بوته.
بوته، گیاهی که ساقه راست وبلندنداشته باشد
( اسم ) گیاهی که ساق. بلند و مستقیم ندارد و شاخه های آن روی زمین افتد مانند کدو خربزه و غیره بوته .
اسم: بیاره (پسر) (کردی)
معنی: نام روستایی ( نگارش کردی
بیاره از شهرهای کوچک کردستان عراق روبروی شهر نودشه ایران است.
بیاره در سمت شرق شهر سلیمانیه، در شمال درگاه شیخان، غرب هانه گرمله و در منطقه اورامان واقع شده است.
این شهر در سال ۱۹۵۶ دارای شهرداری شد و نخستین شهردار آن ناجی شیخ علاءالدین نام داشت. شهر بیاره تاکنون چهار بار به طور کامل بمباران و نابود گشته و مردم آن آواره شده اند. در بمباران سال ۲۰۰۳ توسط نیروهای آمریکایی، از ۳۵۰ خانه بیاره، ۱۱۵ خانه آسیب دید.
ملا بهاءالدین دزآوری ( زادهٔ ۱۲۹۴ ق. ) از بزرگان دینی شهر پاوه ایران در ۱۳۶۸ قمری در بیاره در پشت مقبره شیخ ضیاءالدین عمر در گذشت.
این روستاها همگی اورامانی زبان هستند.
• دره قیصر: واقع در غرب بیاره
• خریانی: واقع در غرب بیاره
• خرگیلان: تقریباً واقع در شمال غربی بیاره
• زرده هال یا بنجه دری: واقع در شمال شرقی بیاره
• نارنجله: واقع در شمال بیاره
• گولپ: واقع در شمال بیاره
• باخه کون: واقع در شمال بیاره
بیاره (دنا). بیاره یک روستا در ایران است که در دهستان دنا واقع شده است. روستای بیاره ۳۸۲ نفر جمعیت دارد.
گیاهی که ساقة بلند و مستقیم ندارد و شاخههای آن روی زمین افتد مانند کدو، خربزه و غیره ؛ بوته.