خط محور

لغت نامه دهخدا

خط محور. [ خ َطْ طِ م ِ وَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خطی است موهوم که یک سر او بر شرق وسر دیگر بر غرب پیوسته است و با خط استواء متقاطع است و سیر آفتاب بر او می باشد . ( از شرفنامه منیری ) ( از آنندراج ) :
ز خط استواء و خط محور
فلک را تا صلیب آید هویدا.خاقانی.- خط محور زمین ؛ خطی است موهوم که از دو قطب زمین می گذارد و بانصف النهارات در دو قطب متقاطع می باشد.

فرهنگ فارسی

خطی است موهوم که یک سر او بر شوق و سر دیگر بر غرب پیوسته است و با خط استوائ متقاطع است و سیر آفتاب بر او می باشد .

فرهنگستان زبان و ادب

{centre line} [حمل ونقل درون شهری-جاده ای] خط جداکنندۀ دو جهت حرکت

ویکی واژه

خط جداکنندۀ دو جهت حرکت.