خرقه باز

لغت نامه دهخدا

خرقه باز. [خ ِ ق َ / ق ِ ] ( نف مرکب ) صوفی که با خرقه بوجد و حال آید و بدست افشانی و پایکوبی مشغول شود :
زند زردشت نغمه ساز بر او
مغ چو پروانه خرقه باز بر او.نظامی.

فرهنگ معین

( ~. ) (ص . ) (کن . ) عاشق ، شیدا، مرید.

فرهنگ فارسی

صوفی که با خرقه بوجد و حال آید و بدست افشانی و پایکوبی مشغول شد .

ویکی واژه

(کن.)
عاشق، شیدا، مرید.