پارت

لغت نامه دهخدا

پارت. ( اِخ ) پارث. پَرث َوَ. نام خراسان کنونی یکی از خترپت نشینهای هخامنشی. بعهد سلوکیان. دولت اشکانی دراین ناحیت تشکیل شد و بقایای نفوذ اخلاف اسکندر را از ایران برانداخت. این ایالت از شمال به دهستان و ازمشرق به آری و از جنوب به کارامانی و از مغرب به مادی محدود بوده است. رجوع به پرثَوَ و اشکانیان شود.
پارت. ( اِ ) یلوه. نوک دراز وآن مرغی است حلال گوشت .

فرهنگ عمید

قومی باستانی و چادرنشین که در حدود خراسان کنونی تا سلسلۀ البرز و دریای خزر به سر می بردند و بر ضد سلوکی ها قیام کرده و دولت اشکانی را تشکیل دادند.
پرنده ای حلال گوشت به اندازۀ کبک با منقار دراز، نوک دراز.

فرهنگ فارسی

۱ - طایفه ای از قبیل پرنی از قوم دهه از اقوام سکایی . این طایفه در شمال شرقی ایران در حدود خراسان اقامت گزیدند و پس از ضعف سلوکیان دولت اشکانیان را تشکیل دادند و همه ایران را به تصرف در آوردند . ۲ - نام قدیم خراسان که محل سکونت طایفه پارت بود
( اسم ) پرنده ای از راست. پابلندان که دارای منقاری طویل و استخوان کف پایش طویل و برهنه و انگشتانش نیز دراز و جدا از هم است . قدش متوسط و تقریبا بانداز. یک کبک است . این پرنده در نیمکر. شمالی زمین در چین و هندوستان و دیگر نواحی آسیای مرکزی و اروپا و آمریکا میزید نوک دراز یلوه .
نام خراسان کنونی نوک دراز و آن مرغی است حلال گوشت

دانشنامه عمومی

پارت (موسیقی). یک پارت ( انگلیسی: Part ) ، یک بخش یا یک صدا، به طور کلی به معنای یک ملودی تنها یا یک همراهی تنهای هارمونیک است که به یک گروه بزرگتر یا به بخشی از ترکیب یک موسیقی چندصدایی اشاره دارد. پارت نویسی معانی مختلفی از جمله جداکردن و کپی فیزیکیِ یک بخش صدا از پارتیتور برای اجرای موسیقی و یا شناسایی بخش های پولیفونیک صداها در یک ساز مانند پیانو دارد.
این واژه معمولاً در چندین معنا به کار می رود:
• کپی فیزیکی از نت های نوشته شده در پارتیتور که فقط متعلق به یک ساز یا یک صدا است ( بر خلاف پارتیتور که نت های همهٔ سازها یا صداها در یک صفحه نوشته می شود ) .
• پارت یک نوازنده معمولاً حاوی دستورالعمل هایی برای سایر نوازندگان گروه نیست، بلکه فقط دستورالعمل هایی برای آن فرد و ساز است.
• در ارکستر سمفونیک، هر گروهی ( به عنوان مثال گروه ویلنسل ها ) از نوازندگان حتی اگر قطعه ای را هم صدا اجرا کنند، اما باز هم هر کدام کپی فیزیکیِ ( پارت ) جداگانه ای دارند. در گروه هایی مانند موسیقی راک، ممکن است احتیاجی به نسخهٔ فیزیکی وجود نداشته باشد و نوازندهٔ باس، پارت خود را بدون صفحهٔ نت بنوازد.
• در سازهایی مانند پیانو که هم زمان دارای چند بخش هستند، اغلب می توان پارتِ صداهای بالایی، میانی یا پایینی را شناسایی کرد. از سوی دیگر در گروه کر نیز صداهای بیرونی و درونی که توسط گونه های مختلف صدا اجرا می گردد، پارت نامیده می شود.
• در مقیاسی بزرگتر به بخش هایِ فرم موسیقی ( A–B–A ) در یک قطعه گفته می شود.
پارت نویسی ( یا صدای پیشرو ) ، آهنگسازی با در نظر گرفتن هارمونی و کنترپوان است. در زمینهٔ آهنگسازی برای چندصدایی، ممکن است از اصطلاح «صدا» به جای «پارت» برای نشان دادنِ یک خط ملودیک یا لایه ای از بافت موسیقی استفاده شود. این اصطلاح ( چندصدایی ) عمومی است و به این معنا نیست که این خط باید لزوماً دارای کاراکتر آوازی باشد و ممکن است به موسیقی سازی، عملکرد یک خط در ساختار کنترپوان یا صرفاً به منطقهٔ صوتی اشاره داشته باشد ( «در چندصدایی اولیه، پارت نویسی بر اساس گسترهٔ صوتی وکال یا منطقهٔ صوتی نبود بلکه بر اساس کارکرد آنها در ساختار کنترپوانتال نام گذاری می شدند و با این نام ها در بخش باس برای قطعات، شروع به مفهوم پارت در یک محدودهٔ صوتی کردند» ) .
موضوع اصلی در تاریخ موسیقی اروپا، جستجو در بارهٔ نحوهٔ پیشرفت در موسیقی چندصدایی و پارت نویسی است. اولین قطعات یاد شده در این مورد سرودهای گریگوری بودند. همچنین به نظر می رسد «مجموعهٔ قطعات چندصدایی» از کتاب کودس کالیکسینوس[ الف] [ ب] ( قرن دوازدهم ) نوشتهٔ یعقوب پسر زبدی، به عنوان قدیمی ترین پارت های موسیقی قابل رمزگشایی باشد. در بسیاری از متون تاریخی، توسعهٔ قواعد جدید برای نامطبوعیت صداها و تغییرات احتمالیِ سبک موسیقی را در روابط بین پارت ها دنبال می کنند.

ویکی واژه

اصطلاح قومی و جغرافیایی منسوب به قبایلی از آریایی‌ها، ساکن در شمال و شمال‌شرقی ایران، خراسان. پارت‌ها پس از پارس‌ها دولت اشکانیان را در ایران تأسیس نمودند.
منسوب به قوم باستانی پری، پرنی و پریان.
پارت به مفهوم صدا یا نعره ناگهانی و هراس‌انگیز، که از تأثیر آن کسی یکه بخورد. گویش بهاری. پارت دیدِم اِئورَگِه چات دَدِ. پارت گفتم زهره‌ترک شد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم