ناهد
ناهد. [ هَِ ] ( ع ص ) زن برآمده پستان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از معجم متن اللغة ). دختر نارپستان. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( جهانگیری ) ( ناظم الاطباء ). کنیزک پستان از جای برخاسته. ( دهار ). کنیزک که پستانش از جای برخاسته بود. ( مهذب الاسماء ). دختری که پستانش نو برآمده باشد. ( غیاث اللغات ). کاعب ناهدة. ج ، نواهد. || غلام مراهق. ( معجم متن اللغة ) ( آنندراج ). ج ، نهداء، نُهّاد، نواهد. || برخیزنده به سوی دشمن . ( ناظم الاطباء ). ناهض. ( نشوء اللغة ). ج ، نُهّاد. || ] ( اِ ) اسد. ( معجم متن اللغة )( المنجد ). شیر بیشه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
ناهد. [ هَِ ] ( اِخ ) مخفف ناهید، ستاره زهره.( برهان قاطع ). ستاره زهره. ( جهانگیری ) ( ناظم الاطباء ). ناهده. ناهید. ( جهانگیری ). رجوع به ناهید شود. || ( اِ ) باغ آباد و مشجر. ( ناظم الاطباء ).
ناهد. [ هَِ ] ( اِخ ) ناهید. نام مادر اسکندر. ( از انجمن آرا ). رجوع به ناهید شود.
(هِ ) [ ع . ] ۱ - (ص . ) زن برآمده پستان . ۲ - برخیزنده به سوی دشمن . ۳ - (اِ. ) شیر، اسد.
۱ - (صفت ) زن بر آمده پستان ۲ - برخیزنده بسوی دشمن ناهض .۳ - ( اسم ) شیراسد.
زن برآمده پستان.
برخیزنده به سوی دشمن.
شیر، اسد.
