عمدی

لغت نامه دهخدا

عمدی. [ ع َ ] ( ص نسبی ) منسوب به عمد. باتعمد. تعمداً. از روی قصد. رجوع به عَمد شود.

فرهنگ معین

(عَ ) [ ع - فا. ] (ص نسب . ) منسوب به عمد، از روی قصد و نیت نسبت به عمل و رفتار خود. مق سهوی .

فرهنگ فارسی

منسوب به عمد با تعمد

ویکی واژه

منسوب به عمد، از روی قصد و نیت نسبت به عمل و رفتار خود. مق سهوی.