معنی عصری | لغت یاب

عصری

لغت نامه دهخدا

عصری. [ ع َ ] ( ص نسبی ) منسوب به عَصر. آخر روز و پسین و نزدیک شبانگاه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عصر شود. || منسوب به عصربن عبیدبن وائله است که بطنی از بلی را تشکیل می دهند. رجوع به عصر ( ابن عبید... ) و اللباب فی تهذیب الانساب شود.
عصری. [ ع َ ص َ ] ( ص نسبی ) منسوب به قبیله بنی عصر. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عصر ( ابن عبیدبن... ) و عَصَر شود.