لغت نامه دهخدا
طوقه. [ طَ / طُو ق َ / ق ِ ] ( اِ ) ( اصطلاح گیاه شناسی ) منطقه فاصله میان ریشه و کونه با ساقه گیاه. || چرخه. قواره.
- طوقه چاه ؛ حلقه آن.
- طوقه یقه ؛ زه گریبان.
طوقه
طوقه. [ طَ / طُو ق َ / ق ِ ] ( اِ ) ( اصطلاح گیاه شناسی ) منطقه فاصله میان ریشه و کونه با ساقه گیاه. || چرخه. قواره.
- طوقه چاه ؛ حلقه آن.
- طوقه یقه ؛ زه گریبان.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
زمینی است گرد نرم میان زمین سخت درشت
فرهنگستان زبان و ادب
{bead} [مهندسی بسپار- تایر] بخشی از تایر که بر روی رینگ (rim ) می نشیند و شامل سیم های فولادی با استحکام کششی زیاد است که لایه هایی لاستیکی دورتادور آنها را می پوشاند متـ . طوقۀ تایر tyre bead
{loop} [ریاضی] در نظریۀ گراف، مسیری در گراف که نقطۀ آغاز و پایان آن یکی است
دانشنامه عمومی
امپراتوری بریتانیا به عنوان نماد حسن نیت به سران سرخ پوست های آمریکایی طوقه هدیه می کرد. کسانی که به دریافت طوقه نایل می آمدند به عنوان «کاپیتان طوقه» شناخته می شدند. این طوقه ها به رهبران بومیان آفریقایی نیز هدیه داده می شد.
در استرالیا نیز دولت به سران بومیان این سرزمین طوقه هایی اهدا می کرد و کسانی که این طوقه ها را دریافت می کردند از احترام بیشتری بهره مند می شدند.
طوقه (گره). در اشاره به گره ها، طوقه در یکی از معانی زیر بکار می رود:
• یکی از شکل های اصلی به شکل دایره که در جریان گره زدن به طناب داده می شود.
• نوعی از گره که برای ایجاد یک دایره بسته در یک خط استفاده می شود.
دانشنامه آزاد فارسی
وقتی یک منحنی خودش را قطع می کند، بخشی از آن که به صورت منحنی بسته فضایی را احاطه می کند، طوقه است. در روندنما (فلوچارت)، طوقه (لوپ) مسیر یا سلسله ای از دستور العمل هاست که به نقطۀ شروع بازمی گردد.
