دانشنامه عمومی
بسیاری از سونامی ها در کرانه های ژاپن رخ می دهند و از اینرو واژهٔ ژاپنی ( به ژاپنی: 津波، Tsunami ) مربوط به این پدیده یعنی ( سونامی ) به زبان انگلیسی و از آن راه به بسیاری زبان های دیگر نیز راه یافته است.
غریاله واژهٔ فارسی بومی برای این پدیده در استان بوشهر است[ نیازمند منبع] و پدیدهٔ غریاله در کرانه های شاخاب پارس نیز دارای پیشینه است.
سونامی ها معمولاً پس از یک [[زمین لرزه بزرگ ( با حرکت رو به بالا ) ، فعالیت آتشفشانی زمین لغزه یا برخورد شهابسنگ ها پدید می آیند. [ نیازمند منبع]
پس از سونامی ها معمولاً گسل های بزرگی در بستر دریاها پدید می آیند. سرعت موج های آبلرزه ای گاه به بیش از ۸۰۰ کیلومتر در ساعت می رسد. سونامی سال ۱۷۸۸ لیسبون ( پرتغال ) با موج هایی به بلندی حدود ۱۸ متر به شهر هجوم برد و ساکنان آن شهر را در کام خود فروبرد. یکی از بزرگ ترین سونامی ها که در دسامبر سال ۲۰۰۴ میلادی در نزدیکی سوماترای اندونزی روی داد باعث ویرانی عظیم و کشته شدن پیرامون ۱۰۰٬۰۰۰ تن در جنوب آسیا شد.
در کتاب های تاریخ آمده که بندر بزرگ و پهناور سیراف در جنوب ایران تا سدهٔ چهارم هجری و عصر دیلمیان بندری آباد و پررونق بوده و ناگهان بر اثر زمین لرزه ای، قسمت بزرگی از شهر به زیر آب رفته که آثار آن هنوز هم مورد توجه باستان شناسان ایرانی و خارجی است. آیا گسل سیراف را ویران کرد و به زیر آب برد؟پاسخ این سؤال را باید در پژوهش های آینده یافت.
