سنگسار

لغت نامه دهخدا

سنگسار. [س َ ] ( اِ مرکب ) نوعی از سیاست که آدمی را تا کمر درخاک نشانند و بر آن سنگ باران کنند بحدی که بمیرد. ( غیاث ). سیاستی باشد مشهور که آدمی تا کمر در خاک نشانند و سنگ باران کنند. ( برهان ). سیاستی است که به عربی رجم خوانند. ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ) : هرکه در حرم پادشاه رود و با دختر پادشاهان زنا کند جزای سنگسار باشد. ( اسکندرنامه نسخه سعید نفیسی ).
کنند آن هیونان از آن سنگبار
نمانند خود را در آن سنگسار.نظامی.برآمد یکی ابر ظلمات رنگ
بر آن سنگساران ببارید سنگ.نظامی.ما نگون و سنگسار آئیم از او
ما کساد و بی غبار آئیم از او.مولوی.|| رسخ و رسخ در لغت به معنی ثبوت باشد که از ثابت شدن است. || ( اصطلاح اهل تناسخ ) آن است که چیزی بسه مرتبه متنزل شود یعنی روح از صورت انسان بصورت حیوان دیگر جلوه نماید و بعد از آن بصورت نباتی چمن آرا گردد و آنرا بگذارد و بصورت جماد ظهور کند. ( از ناظم الاطباء ) ( برهان ) ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ). این لغت دساتیری است.، سنگ سار. [ س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان جرگلان بخش مانه شهرستان بجنورد. دارای 138 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

فرهنگ معین

(سَ ) (اِمر. ) محکومی که او را تا کمر در خاک فرو می کردند و آن قدر با سنگ بر سر و رویش می کوفتند تا بمیرد.

فرهنگ عمید

مجازاتی که طی آن محکوم را تا کمر در زمین فرو می کنند و به او سنگ می زنند تا بمیرد.

فرهنگ فارسی

مجازاتی که درقدیم معمول بودومحکوم راتاکمردر، زمین فرومیکردندوبه اوسنگ میزدندتابمیرد
۱ - سیاست و تنبیهی در قدیم بدین نحو که گناهکار را تا کمر در خاک می نشاند و سنگباران میکردند . ۲ - زمین سنگلاخ و درشتناک .
دهی است از دهستان جرگلان بخش مانه شهرستان بجنورد .

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] سَنگْسار یا رَجْم مجازاتی است که در آن، محکوم را تا کمر در زمین فرو می برند، سپس به او سنگ می زنند تا بمیرد. سنگسار مجازات زنای محصنه و لواط است. در فقه برای تحقق، اثبات و اجرای سنگسار، شرایطی در نظر گرفته شده که رعایت آن ها برای اثبات و اجرای حکم ضروری است. سنگسار مختص دین اسلام نیست و در ادیان قبل از اسلام مانند یهودیت سابقه داشته است. برخی این حکم را خلاف حقوق بشر دانسته اند؛ اما اسلام بُعد مادی و معنوی انسان و حفظ امنیت فرد و جامعه را ترجیح می دهد.
سنگسار مجازاتی است که طی آن، محکوم را تا کمر در زمین قرار می دهند و به او سنگ می زنند تا بمیرد. سنگسار از حدودی است که در اسلام برای ارتکاب برخی جرایم مانند زنای مرد یا زن دارای همسر و لواط مقرر شده است.
منابع فقهی اثبات حکم سنگسار را بر شرایطی متوقف دانسته اند، از جمله:

ویکی واژه

محکومی که او را تا کمر در خاک فرو می‌کردند و آن قدر با سنگ بر سر و رویش می‌کوفتند تا بمیرد.