لغت نامه دهخدا
راشی. ( ع ص ) پاره ده. پاره دهنده. رشوه ده. رشوه دهنده ، مقابل مرتشی یعنی رشوه خوار و رشوه گیر. ( از یادداشت مؤلف ). پاره دهنده ، و فی الحدیث : لعن اﷲ الراشی و المرتشی و الرائش یعنی دهنده و گیرنده و سعی کننده در میان آنها. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). پاره و رشوه دهنده. ( ناظم الاطباء ). رشوت دهنده. ( آنندراج ) ( فرهنگ نظام ) ( غیاث اللغات ). به عربی رشوت دهنده را گویند و رشوه زری است که در ازای فتوی دهند و ستانند و سرجوش دیگ طمع ارباب شرع انور است. ( لغت محلی شوشتر خطی متعلق بکتابخانه مؤلف ).
