رازق

لغت نامه دهخدا

رازق. [ زِ ] ( ع ص ) رساننده روزی. ( از اقرب الموارد ). پیدا کننده روزی و دهنده آن. ( آنندراج ). روزی دهنده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) : و همه به وحدانیّت خالق و رازق خویش معترف میباشند. ( کلیله و دمنه ).
پس معانی همچو اعیان خلقهاست
رازق خلق معانی هم خداست.مولوی.|| از نامهای الهی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(زِ ) [ ع . ] (اِفا. ) روزی دهنده ، روزی - رسان .

فرهنگ عمید

۱. رزق دهنده، روزی دهنده، روزی رسان.
۲. (اسم، صفت ) از نام ها و صفات خدای تعالی.

فرهنگ فارسی

رزق دهنده، روزی دهنده، روزی رسان، ازنامهای خدا
( اسم ) روزی دهنده روزی رسان ( صفت خدای متعال ) .