خوشترک

لغت نامه دهخدا

خوشترک. [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ رَ ] ( ص تفضیلی ، ق مرکب ) کمی خوش آیندتر. قدری نیکوتر. ( ناظم الاطباء ).کمی بهتر. || نرم تر. آرام تر :
ما که با داغ نام سلطانیم
ختلی آن به که خوشترک رانیم.نظامی.فرس خوشترک ران که صحرا خوش است.نظامی.|| بسیار خوشتر. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).