یکتاپرست

لغت نامه دهخدا

یکتاپرست. [ ی َ / ی ِ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) موحد. ( یادداشت مؤلف ). که خدای یگانه پرستد. موحد که جز خدای یگانه نپرستد. و رجوع به موحد شود.

فرهنگ معین

( ~. پَ رَ ) (ص مر. ) موحد، آن که جز خدای یگانه نپرستد.

فرهنگ عمید

آن که خدای یگانه را پرستش کند، موحد.

فرهنگ فارسی

(صفت ) موحدکه جزخدای یگانهنپرستد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم