پلخ

لغت نامه دهخدا

پلخ. [ پ َ ل َ ] ( اِ ) حلق و گلو را گویند. ( برهان قاطع ) :
ز بس افغان و نعره و فریاد
مردمان را فروگرفته پَلَخ.نزاری.

فرهنگ معین

(پَ لَ ) ( اِ. ) حلق ، گلو.

دانشنامه عمومی

پلخ ( به چکی: Plch ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری چک است که در ناحیه پاردوبیتسه واقع شده است. پلخ ۹۰ نفر جمعیت دارد.

ویکی واژه

حلق، گلو.