لغت نامه دهخدا
کی بر او زرّ و سیم عرضه کنم
خویشتن را به گفت راد کنم.حکاک.پیچید بزر رخنه اشعار مرا
بی قدر مکن به گفت گفتار مرا.شهید بلخی.سخنگوی هر گفتنی را به گفت
همه گفت دانا ز نادان نهفت.ابوشکور.بدو گفت اگر باشد این گفت راست
بدین چار چیز او جهان را بهاست.فردوسی.بخویشی مادر بدو نگروی
نپیچی و گفت کسی نشنوی.فردوسی.بدو گفت سودابه گر گفت من
پذیرد، شود رای او جفت من.فردوسی.زنان گفتار مردان راست دارند
به گفت خوش تن ایشان را سپارند.( ویس و رامین ).نصر احمد را این اشارت سخت خوش آمد و گفت ایشان را بپسندید و احماد کرد. ( تاریخ بیهقی ).
چنین داستان آمد از گفت شیر
که شاه ددان است ببر دلیر.اسدی.چنین گفت کای گرد بیداردل
به گفت بهو خیره مسپار دل.اسدی.کم کن بر عندلیب و طاووس درنگ
کاینجا همه گفت آمد و آنجا همه رنگ.مسعودسعد.غول باشد نه عالم آنکه از او
بشنوی گفت وننگری کردار.سنایی.کار آمد حصه مردان مرد
حصه ما گفت آمد اینْت ْ درد.سنایی.... با قرّایان صحبت مدار که ایشان غمازان باشند بر درگاه حق ، بگفت ایشان خلق را بگیرد، اما به گفت ایشان رها نکنند. ( اسرار التوحید فی مقامات شیخ ابوسعید ). و در این دقیقه تأمل باید کردن تا فائده گفت ما معلوم شود. ( کتاب النقض چ محدث ص 525 ).
هر آنچه گفت همه گفت اوست مستحسن
هر آنچه کرد همه کرد اوست مستحکم.سوزنی.گفتی ببرم جان تو اندیشه در این نیست
اندیشه در این است که بر گفت نپایی.خاقانی.مدبر نکند کار به گفت عاقل
هرگز نشود به حیله مدبر مقبل.؟ ( از سندبادنامه ).دبیر زبان آور از گفت شاه
جهان کرد بر نامه خوانان سیاه.نظامی.نه در گفت آید و نه در شنیدن
قلم باید به حرفش درکشیدن.نظامی.طوطی اندر گفت آمد در زمان
بانگ بر درویش برزد کای فلان !مولوی.گفت عالم به گوش جان بشنو
