گشتا

لغت نامه دهخدا

گشتا. [ گ ُ ] ( اِ ) بهشت را گویند و بعربی جنت خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ) :
زآنکه گشتای خوب کاران راست
جمله عقبی حلال خواران است.سنایی.

فرهنگ معین

(گُ ) (اِ. ) بهشت .

فرهنگ عمید

بهشت، جنت: ز آنکه گشتای خوبکاران راست / جمله عقبی حلال خواران راست (سنائی: لغت نامه: گشتا ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) بهشت : زانکه گشتای خوب کاران راست جمله عقبی حلال خواران راست . ( سنائی )
بهشت است

فرهنگ اسم ها

اسم: گشتا (دختر) (فارسی) (تلفظ: gaštā) (فارسی: گَشتا) (انگلیسی: gashta)
معنی: فردوس، پردیس، بهشت، جنت، این واژه قرائتی از رسم الخط پهلوی «vahisht» به معنی بهشت است، این واژه قرائتی از رسم الخط پهلوی ' vahisht ' به معنی بهشت است

ویکی واژه

بهشت.