گران دو

لغت نامه دهخدا

گران دو. [ گ ِدَ / دُو ] ( ص مرکب ) اسب آهسته رو. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

آنکه آهسته دود کسی که کند دود : اسب گران دو .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم