گاورنگ

لغت نامه دهخدا

گاورنگ. [ وْ رَ ] ( ص مرکب ) گاومانند. بمعنی گاوپیکر است که گرز فریدون باشد و آن را بهیأت سر گاو میش از آهن ساخته بودند. ( برهان ). اصل نام گورنگ. رجوع به همین کلمه شود. همان گرزگاوسر و گاوچهر بمعنی گاو مانند. ( از انجمن آرا ). گاوپیکر :
بیامد خروشان بدان دشت جنگ
به دست اندرون گرزه گاورنگ.فردوسی ( از لغت نامه اسدی ).دمان پیش ضحاک رفتی بجنگ
زدی بر سرش گرزه گاورنگ.فردوسی.چنین تا لب رود جیحون ز جنگ
نیاسوده با گرزه ٔگاورنگ.فردوسی.بزد بر سرش گرزه گاورنگ
زمین شد ز خون همچو پشت پلنگ.فردوسی.خلیدی به چشم اندرش کاویان
شکستی به تارک برش گاورنگ.شمس فخری.چه سلطان چنان دیده شد سوی جنگ
بچنگ اندرون گرزه گاورنگ.حکیم زجاجی ( از جهانگیری ).

فرهنگ معین

(رَ ) (ص مر. ) آنچه به هیئت گاو است . گرز (گرزة ) گاورنگ : گرز فریدون که سر آن به شکل سر گاو بود.

فرهنگ عمید

۱. مانند سر گاو، گاوسر.
۲. (اسم ) گاومانند، گاوسار.
۳. (اسم ) گرزی که آن را به شکل سر گاو ساخته باشند: بیامد خروشان بدان دشت جنگ/ به چنگ اندرون گرزۀ گاو رنگ (فردوسی: ۲/۱۸۰ ).

فرهنگ فارسی

گاوسر، گاوسار، مانندسرگاو، گاومانند، گرزی که آنرابشکل سرگاوساخته باشند
آنچه بهیئت گاو است . یا گرز ( گرز. ) گاورنگ . گرز فریدون که سر آن بشکل سر گاو بود : بیامد خروشان بدان دشت جنگ بدست اندرون گرز. گاو رنگ . ( هرمزدنامه )

ویکی واژه

گرز (گرزة)
آنچه به هیئت گاو
گاورنگ: گرز فریدون که سر آن به شکل سر گاو بود.