کیسه بر

لغت نامه دهخدا

کیسه بر. [س َ / س ِ ب ُ ] ( نف مرکب ) دزدی که عیار است و زر از کیسه مردم دررباید. ( آنندراج ). جیب بر. ( ناظم الاطباء ). دزدی که پول مردم را رباید. جیب بر. ( فرهنگ فارسی معین ). طرار. ( مجمل اللغه ) ( منتهی الارب ) :
دست غیری مبر که در همه شهر
قلبکاران کیسه بر ماییم.خاقانی.کیسه برانند در این رهگذر
هرکه تهی کیسه تر آسوده تر.نظامی.کیسه بر آن خواب غنیمت شمرد
آمد و ازکیسه غنیمت ببرد.نظامی.شنیدم حاسدی زآنها که دانی
که دزد کیسه بر باشد نهانی.نظامی.کیسه بری چند شگرفی نمود
هیچ شگرفیش نمی کرد سود.نظامی ( مخزن الاسرار ص 116 ).رضاو ورع نیکنامان حر
هوی و هوس رهزن و کیسه بر.سعدی ( بوستان ).نگه دارد آن شوخ در کیسه دُر
که بیند همه خلق را کیسه بر.سعدی ( بوستان ).رجوع به کیسه بریدن شود.

فرهنگ معین

( ~ . بُ ) (ص فا. ) دزد، جیب بُر.

فرهنگ عمید

دزدی که پول مردم را از جیب آنان می دزدد، جیب بر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) دزدی که پول مردم را رباید جیب بر .

ویکی واژه

دزد، جیب بُر.