کوارک
دانشنامه عمومی
کوارک ها ویژگی های ذاتی گوناگونی دارند که بار الکتریکی، بار رنگ، اسپین و جرم از جمله این ویژگی ها هستند. کوارک تنها ذره بنیادی از مدل استاندارد فیزیک ذرات است که هر چهار برهمکنش بنیادی را تجربه می کند. به این برهمکنش ها نیروهای بنیادی ( الکترومغناطیس، هسته ای قوی، هسته ای ضعیف و گرانش ) نیز گفته می شود. همچنین کوارک تنها ذره ای است که بار الکتریکی اش مضرب صحیحی از بار بنیادی نیست.
شش گونهٔ مختلف از کوارک ها وجود دارد که به هر یک از آن ها یک مزه می گویند: بالا، پایین، افسون، شگفت، سر و ته. کوارک های بالا و پایین، کوچک ترین جرم را در بین کوارک ها دارند. کوارک های سنگین تر طی یک فرایند واپاشی ذره به سرعت به کوارک های بالا و پایین تبدیل می شوند: تبدیل شدن از حالت جرم بیشتر به حالت جرم کمتر. به همین علت کوارک های بالا و پایین عموماً پایدار هستند و رایج ترین کوارک ها در علم فیزیک هستند، در حالی که کوارک های دیگر فقط در برخوردهای پرانرژی ( مانند پرتوهای کیهانی و شتاب دهنده های ذرات ) تولید می شوند. به ازای هر مزه کوارک یک پادذره متناظر به نام پادکوارک وجود دارد که تنها تفاوت آن با کوارک متناظرش این است که برخی از ویژگی های آن اندازهٔ یکسان و علامت مخالف دارند.
مدل کوارک به شکل جداگانه توسط موری گل - مان و جرج زویگ در سال ۱۹۶۴ پیشنهاد شد. کوارک ها به عنوان بخش هایی از طرح رده بندی هادرون ها معرفی شده بود و شواهد کمی بر وجود فیزیکی آن ها در دسترس بود تا اینکه آزمایش های پراکندگی ناکشسان ژرف در سال ۱۹۶۸ در مرکز شتاب دهنده خطی استانفورد انجام شد.
کوارک (لبنیات). کوارک، یا پنیر سفید یا کشک، پنیر کشک اتریشی یا باواریایی، شوتن آلمانی/جنوب شرقی و غربی اتریش، پروتئین شیری است که از شیر با افزودن مایه پنیر یا با تشکیل باکتری اسید لاکتیک ( کازئین ) رسوب می کند. مایع جدا شده از اجزای شیر کشک شده، آب پنیر، کم و بیش با افشردن و صاف کردن کشک به شکل کامل از میان می رود، به گونه ای که کوارک یا پنیر، توده ای سفید و نرم و شکننده را تشکیل می دهد که به عنوان محصول نهایی مورد استفاده قرار می گیرد.
کوارک خوراکی، بیشتر از طریق تشکیل اسید لاکتیک و همچنین از طریق افزودن مقادیر اندکی آنزیم مایه پنیر بسته و منعقد می شود.
در برابر کوارک شیر ترش یا کوارک پنیر بیشتر بدون مایه پنیر یا جایگزین مایه پنیر غلیظ می شود. Labquark فقط به برخی از انواع خاص پنیر افزوده می شود. کوارک شیر ترش به عنوان یک محصول میانی در تولید پنیر عمل می کند.
کوارک خوراکی، یک نوع پنیر خامه ای است و با هر مقدار چربی تولید می شود، البته کوارک کم چرب ( سطح بدون چربی، زیر درصد۱۰ ) چربی i. Tr. ) و کوارک با ۲۰ و ۴۰ درصد چربی i. Tr. ( سطح کم چربی و چربی ) بیشتر در بازار خوراکی موجود است. محتوای آب کوارک زیاد است، مانند همه پنیرهای خامه ای، طبق قانون پنیر آلمان، کوارک باید حداقل ۷۳ درصد آب در توده بدون چربی ( به اصطلاح مقدار Wff ) داشته باشد. کوارک خوراکی به رنگ سفید مایل به شیری تا زرد مایل به کرم ( بسته به محتوای چربی ) است، به طور یکنواخت نرم و لطیف است و طعم لاکتیک اندکی دارد.
در فروشگاه های مواد خوراکی اتریش، بلغارستان، جمهوری چک و مجارستان نیز می توانید کوارکی را یافت که مقدار آب آن بسیار اندک است. در اتریش با نام کشک فشرده، کشک کشاورز یا آرد سوخاری به فروش می رسد و نقش مهمی در خوراک های اتریشی دارد.
محصول نخستین و اصلی برای تولید کوارک شیر است. شیر بدون چربی برای تولید کوارک یا کشک کم چرب استفاده می شود. در اصل، شیر با ترکیب چربی تنظیم شده می تواند برای تولید سطوح نیمه چرب و چرب، یعنی شیر با ۰٫۹ درصد چربی استفاده شود. برای کشک ۲۰ درصد، شیر با ۲٫۴–۲٫۵ درصد چربی برای پنیر ۴۰ درصدی استفاده می شود. با این حال، این روش دارای کاستی هایی است که محصول نهایی، همیشه چربی از دست می دهد، که همراه با آبی که از پنیر خارج می شود، از میان می رود. به همین دلیل است که امروزه تقریباً به طور انحصاری از شیر بدون چربی استفاده می شود و کوارک کم چرب در پایان فرایند با افزودن خامه برای تولید سایر سطوح محتوای چربی، چرب می شود.
دانشنامه آزاد فارسی
در فیزیک، ذره ای بنیادی و سازندۀ اصلی همۀ انواع هادرون ها. هادرون ها ذراتی زیراتمی اند که نسبت به نیروی هسته ای قوی واکنش نشان می دهند و به دو گروه باریون ها، ازجمله نوترون و پروتون، و مزون ها تقسیم می شوند. بار الکتریکی کوارک ها به صورت کسرهایی از بار الکترون با علامت مثبت و منفی است؛ بارهایی معادل ۳/۲+یا ۳/۱- بار الکترون. کوارک ها به شش دسته یا «طعم» تقسیم می شوند: بالا، پایین، سر، ته، شگفت، و افسون که هریک از آن ها دارای سه گونه یا «رنگ» اند: سرخ، سبز، و آبی. در این جا منظور رنگ هایی نیست که با چشم دیده می شوند، ولی این تشبیه از بسیاری جهات سودمند است. هر کوارک دارای پادذره ای با نام پادکوارک است (← کرومودینامیک_کوانتومی). دو گروه از فیزیک دانانِ آزمایشگاه فرِمیدر مارس ۱۹۹۵، موجودیت کوارک «سَر» را تأیید کردند. این کوارک ذره ای ناپایدار است و احتمالاً زمان ماندگاری اش بیشتر از یک میلیونیم یک میلیاردُمِ یک میلیاردُمِ ثانیه (۲۴-۱۰ ثانیه) نیست، اما آزمایش های صورت گرفته در فرمی لَب نشان می دهند که حداقل جرم آن در حدود اتم نقره، یعنی ۲۰هزار برابر جرم کوارک «بالا» است.
