کشت بافت
دانشنامه عمومی
کشت بافت، رشد بافت ها یا یاخته ها به صورت جداگانه از جاندار است. این کار معمولاً با استفاده از محیط کشت مایع، نیمه جامد یا جامد ( مانند محیط کشت براث یا آگار ) انجام می شود. کشت بافت به کشت یاخته ها و بافت های حیوانی اشاره می کند. در اصطلاح اختصاصی تر از این اصطلاح برای کشت گیاهان استفاده می شود. اصطلاح «کشت بافت» به وسیلهٔ آسیب شناس آمریکایی مونتروز توماس باروز، ابداع شد. روش های کشت بافت مبتنی بر دو مرحله تمایززدایی و تمایزیابی است که انجام هر یک از این مراحل به شرایط خاصی نیاز دارد و باید در محیطی عاری از هرگونه آلودگی صورت پذیرد که گاه باعث افزایش هزینه تولید می شود. با این وجود مراکز تولیدی سالیانه میلیون ها نهال و گیاه مختلف را از طریق روش های ریزازدیادی به بازار عرضه می کنند و فراورده های زیستی متعددی نیز با استفاده از روش های کشت بافت تولید می شوند.
هر کدام از گیاهان بر اساس پروتکل هایی که معمولاً به روش آزمون و خطا به دست می آید برتی رشد به بسترهای خاصی احتیاج داشته که میزان مواد معدنی، آنزیم ها و ویتامین ها در هر کدام متفاوت است.
کشت بافت در یاخته ها انسانی و جانوری به منظور پیوند بافت ها یا اندام ها، تولید و استخراج برخی مواد مؤثره یا کارهای پژوهشی انجام می گیرد.
• کشت پینه ( کالوس )
• کشت سوسپانسیون یاخته ای
• کشت پروتوپلاست
• کشت هاپلوئید
• کشت جنین و اندام
• باززایی و ریزازدیادی
در سال ۱۸۸۵ ویلهلم روکس یک قسمت از صفحه مدولاری ( نخاعی ) یک جنین مرغ را جداسازی کرد و آن را برای چند روز در محلول سالین گرم نگهداری کرد. در سال ۱۹۷۰ جانورشناسی به نام راس گرانویل هریسون نشان داد که رشد یاخته های جنین قورباغه در محیط کشتی از غدد لنفاوی منقعد منجر به ایجاد یاخته های عصبی می شود. در سال ۱۹۱۳ اشتین هارث، ایسرائلی و لمبرت واکسن ویروس را در قطعاتی از بافت قرنیه خوکچه هندی رشد دادند.
دانشنامه آزاد فارسی
فرآیندی که طی آن، یاخته های گیاهی یا جانوری تحت شرایط کنترل شده ای در محیط کشت سترون، شامل همۀ مواد غذایی ضروری، رشد داده می شوند. با کشت بافت، اطلاعاتی دربارۀ رشد و تمایز یاخته ها به دست می آید. به علاوه، از این فرآیند برای تکثیر گیاهان و تولید داروها استفاده می کنند.
