کرانه گرفتن
کرانه گرفتن. [ ک َ ن َ / ن ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) اعتزال جستن. عزلت گزیدن. ( یادداشت مؤلف ). کرانه کردن. کرانه جستن :
چون دشمنان کرانه گرفتی ز دوستان
تا قول دوستان من اندر تو گشت راست.فرخی.زین جفته خوری کرانه گیرد
با جفت خود آشیانه گیرد.نظامی.عاقل که می مغانه گیرد
از زحمت خود کرانه گیرد.نظامی.رجوع به کرانه کردن و کرانه جستن شود.
( ~ . گِ رِ تَ ) (مص ل . ) کناره - گیری کردن .
اعتزال جستن . عزلت گزیدن . کرانه کردن
کناره - گیری کردن.