کام بخش

لغت نامه دهخدا

کام بخش. [ ب َ ] ( نف مرکب ) مرادبخش. ( آنندراج ). عطاکننده تمتع و شادمانی از روی میل. ( ناظم الاطباء ).، کامبخش. [ ب َ ] ( اِخ ) فرزند کوچک عالمگیر از تیموریان هند. در سال 1077 هَ.ق. به دنیا آمد و از جانب پدرخود بحکومت دکن منصوب گردید و در سال 1119 هَ.ق. در جنگی که در حیدرآباد رخ داد بقتل رسید. ( قاموس الاعلام ترکی ). و رجوع به معجم الانساب زامباور ص 442 شود.

فرهنگ معین

(بَ ) (ص فا. ) دهندة آرزو.

فرهنگ عمید

بخشندۀ کام، برآورندۀ آرزو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) دهند. آرزو مراد بخش : [ مرد مش پرورد. ناز و نعیم و عافیت در پناه کامران کامبخش کامکار ] .
مراد بخش
فرزند کوچک عالمگیر از تیموریان هند

فرهنگ اسم ها

اسم: کام بخش (پسر) (فارسی) (تلفظ: kāmbakhš) (فارسی: کامبخش) (انگلیسی: kambakhsh)
معنی: آرزوبخش، مرادبخش، ( به مجاز ) آن که خواسته و آرزوی کسی را برآورده کند، برآورنده ی آرزوها، به وصال رساننده

ویکی واژه

دهندة آرزو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال کارت فال کارت فال راز فال راز