کام بخش. [ ب َ ] ( نف مرکب ) مرادبخش. ( آنندراج ). عطاکننده تمتع و شادمانی از روی میل. ( ناظم الاطباء ).، کامبخش. [ ب َ ] ( اِخ ) فرزند کوچک عالمگیر از تیموریان هند. در سال 1077 هَ.ق. به دنیا آمد و از جانب پدرخود بحکومت دکن منصوب گردید و در سال 1119 هَ.ق. در جنگی که در حیدرآباد رخ داد بقتل رسید. ( قاموس الاعلام ترکی ). و رجوع به معجم الانساب زامباور ص 442 شود.
فرهنگ معین
(بَ ) (ص فا. ) دهندة آرزو.
فرهنگ عمید
بخشندۀ کام، برآورندۀ آرزو.
فرهنگ فارسی
( صفت ) دهند. آرزو مراد بخش : [ مرد مش پرورد. ناز و نعیم و عافیت در پناه کامران کامبخش کامکار ] . مراد بخش فرزند کوچک عالمگیر از تیموریان هند
فرهنگ اسم ها
اسم: کام بخش (پسر) (فارسی) (تلفظ: kāmbakhš) (فارسی: کامبخش) (انگلیسی: kambakhsh) معنی: آرزوبخش، مرادبخش، ( به مجاز ) آن که خواسته و آرزوی کسی را برآورده کند، برآورنده ی آرزوها، به وصال رساننده
