لغت نامه دهخدا
کالک. [ ل َ ] ( ص مصغر، اِ مصغر ) مصغر کال. هرمیوه نارسیده عموماً و خربزه و هندوانه نارس خصوصاً. || هرچیز زشت و قبیح المنظر. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) خربزه نارسیده کوچک را گویند و به عربی خضف خوانند. ( برهان ) ( فرهنگ جهانگیری )( شعوری ج 2 ورق 245 ) ( فرهنگ اسدی چ اقبال ص 427 ). سفچ. سفچه. کمبزه. کمبیزه. خرچه. کاله. گرمک و طالبی نارسیده. چرچک. به فارسی قرع را و نیز بطیخ صغیر خام را نامند. ( فهرست مخزن الادویه ). || کدوی استادان حجام را گویند که با آن حجامت کنند. ( برهان ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( شعوری ج 2 ورق 245 ) :
لابد آنکس که مثل پیشه او حجامی است
ساز او استره و کالک ونشتر باشد.امیرخسرو دهلوی.|| قسمی از نعلین. ( ناظم الاطباء ).
کالک. [ ل َ ] ( اِخ ) ناحیتی است در چین در حدود دهولک ، تخار، بربر، که اراضی آن از نهر جکش مشروب میشود. ( از تحقیق ماللهند ص 131 ).
کالک. [ ل َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کنارک شهرستان چاه بهارواقع در 125 هزارگزی باختر چاه بهار کنار دریا و محلی گرمسیر است و 550 تن سکنه دارد. از آب باران و چاه مشروب میشود. محصول آن غلات ، ذرت ، ماهی ، و شغل اهالی زراعت و صید ماهی است. راههای آن مالرو است و پاسگاه ژاندارمری دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).
