لغت نامه دهخدا کاخه. [ خ َ / خ ِ ] ( اِ ) باران باشد که به عربی مطر خوانند. || علت یرقان را نیز گفته اند. ( برهان ). در لسان الشعراء بمعنی یرقان گفته. ( رشیدی ). و رجوع به معانی کاخ شود.
