چشم نهادن. [ چ َ / چ ِ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) مواظب و مراقب بودن. در اصطلاح عوام ، پاییدن. وقوع امری یا حادثه ای را منتظر بودن : همیشه چشم نهاده بودی تا پادشاهی بزرگ و جبار بر چاکری خشم گرفتی. ( تاریخ بیهقی ). || دیده بکسی یا چیزی دوختن. رجوع به چشم نهاده شود.
