چس نفس

لغت نامه دهخدا

چس نفس. [ چ ُ ن َ ف َ ] ( ص مرکب ) پرحرف. شخص هرزه درا و یاوه گو. پرچانه و مهمل گو. رجوع به چس نفسی و چس نفسی کردن شود. || آدم ضعیف و علیل.

فرهنگ معین

(چُ. نَ فَ ) (ص مر. ) بی حال ، بی نیرو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - پر حرف روده دراز . ۲ - هرزه درا یاوه گو .

ویکی واژه

بی حال، بی نیرو.