پیش نماز

لغت نامه دهخدا

پیش نماز. [ ن َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) امام. ( السامی ) ( مهذب الاسماء ). امام جماعت. مقتدا. امام که در نماز جماعت او پیش باشد و دیگران خلف او نماز خوانند. ( آنندراج ) : و امیر عادل رحمةاﷲعلیه را پیشنماز بود. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 499 ).
جبهه سایان سجود در اجلال ترا
آسمان در صف پس آمدگان پیشنماز.واله هروی.

فرهنگ معین

(نَ ) (اِمر. ) امام جماعت .

فرهنگ عمید

۱. امام جماعت.
۲. کسی که نماز بخواند و دیگران به او اقتدا کنند.

فرهنگ فارسی

امام جماعت، کسی که نمازبخواندوبه اواقتداکنند
( صفتاسم ) آنکه در نماز جماعت مردم بدو اقتدا کنند امام جماعت مقابل ماموم : و امیر عادل رحمه ا...علیه را پیشنماز بود. معلم درس فارسی و پیشنماز مدرسه .

ویکی واژه

امام جماعت.