پوشیدگی

لغت نامه دهخدا

پوشیدگی. [ دَ/ دِ ] ( حامص ) حالت و چگونگی پوشیده. مستوری. مستوربودن. ستر. خفاء. استتار. خفیه. ( دهار ). احتجاب. کسوف. غماء. ( دهار ). خافیة. ( منتهی الارب ) :
سه دیگر که بالا و رویش بود
بپوشیدگی نیز خویش بود.فردوسی.|| ابهام. التباس. قذحمة. و فی المثل صرحت بقذحمة، ای وضحت القصة بعدالتباس. ( منتهی الارب ). تشابه ، شبهة؛ پوشیدگی کار و مانند آن. ( منتهی الارب ). غشاوة؛ پوشیدگی چشم. اشکال ؛ پوشیده شدن امر. ( منتهی الارب ). اشکال ؛ پوشیدگی ببردن و هذا من باب السلب والایجاب. ( تاج المصادر بیهقی ). عفاء؛ پوشیدگی و ناپدیدگی. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(دِ ) (حامص . ) ۱ - حالت هر چیز پوشیده . ۲ - ابهام .

فرهنگ عمید

۱. حالت هرچیز پوشیده.
۲. مستوری.

فرهنگ فارسی

کیفیت و حالت پوشیده . ۲- مستوری مستور بودن خفا. ۳- ابهام التباس شبهه .

ویکی واژه

حالت هر چیز پوشیده.
ابهام.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال ابجد فال ابجد فال میلادی فال میلادی فال قهوه فال قهوه