پنچ

لغت نامه دهخدا

پنچ. [ پ ُ ] ( انگلیسی ، اِ ) مخلوطی از مسکری سخت قوی با اجزاء دیگر مانند آب لیمو و چای و قند و جز آن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم