پلاشان

لغت نامه دهخدا

پلاشان. [ پ َ ] ( اِخ ) نام پهلوان تورانی که در بعض مآخذ بلاشان نیزآمده است. رجوع به فرهنگ شاهنامه تألیف ولف شود.
پلاشان. [ پ َ ] ( اِخ ) سیزدهمین پادشاه از اشکانیان و پسر پلاش دوم. او در موقع وفات پدر به تخت سلطنت ایران جلوس کرد و 12 سال حکمرانی داشت. ( قاموس الاعلام ترکی ).

فرهنگ فارسی

نام پهلوان تورانی که در بعضی ماخذ (( بلاشان ) ) نیز آمده است .
سیزدهمین پادشاه از اشکانیان

فرهنگ اسم ها

اسم: پلاشان (پسر) (فارسی)
معنی: بلاشان، از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری تورانی از پهلوانان افراسیاب، همزمان با کیخسرو پادشاه کیانی

ویکی واژه

از مرزداران تورانی که با بیژن پیکار کرد ولی کشته شد. پلاشان یکی آهو افکنده بود ..... کبابش بر آتش پراکنده بود