پرستشگاه

لغت نامه دهخدا

پرستشگاه. [ پ َ رَت ِ ] ( اِ مرکب ) معبد. صومعه. عبادت جای. عبادت گاه.

فرهنگ معین

(پَ رَ تِ ) (اِمر. ) معبد، جای عبادت .

فرهنگ عمید

جای پرستش و عبادت، معبد، عبادتگاه.

فرهنگ فارسی

جای عبادت وپرستش ، معبدوعبادتگاه
( اسم ) عبادتگاه معبد جای عبادت جای پرستش . جایگاه پرستش پرستشکده پرستشگه

فرهنگستان زبان و ادب

{sanctum , sanctuary , shrine} [باستان شناسی] هر مکان و بنایی برای عبادت و پرستش مانند معبد و مسجد و کلیسا

ویکی واژه

معبد، جای عبادت.
قاضی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال مکعب فال مکعب فال جذب فال جذب فال اوراکل فال اوراکل