پاکت

لغت نامه دهخدا

پاکت. [ ک َ ] ( از فرانسوی ، اِ ) ( از اصل فرانسوی پاکه ، بسته ) و در فارسی محفظه ای از کاغذ نامه را گویند.

فرهنگ معین

(کَ ) [ فر. ] ( اِ. ) ورقة کاغذی تا شده که نامه و غیره را در آن گذارند و در آن را می چسبانند و به جایی ارسال می کنند.

فرهنگ عمید

۱. کیسۀ کاغذی یا پلاستیکی که در آن نامه یا چیز دیگر بگذارند.
۲. بستۀ کوچک کاغذی یا مقوایی: پاکت سیگار.
۳. [مجاز] نامه.

فرهنگ فارسی

کیسه کاغذی که در آن نامه یاچیزدیگربگذراند
( اسم ) ۱- محفظ. کاغذ که نامه و غیره را در آن گذارند و فرستند . ۲- بسته جعبه : یک پاکت سیگار . جمع : پاکات
محفظه از کاغذ نامه را

ویکی واژه

چیزی کیسه مانند از جنس کاغذ یا پلاستیک که در آن، نامه یا چیزهای دیگر می‌گذارند و ارسال می‌کنند. پاکت در زبان معیار باستان به دو بخش پاک- عت قابل تجزیه است و استنباط کلی از آن به معنی گوشت تمیز یا شاید انسان پاک و بی آلایش باشد.
ورقه کاغذی تا شده که نامه و غیره را در آن گذارند و در آن را می‌چسبانند و به جایی ارسال می‌کنند.