پاپوش. ( نف مرکب، اِ مرکب ) کفش. پای افزار. پاافزار. پوزار. پااوزار. نعل. حِذاء:
به اقتضای زمان کار خویشتن بگذار
که سعی بیهده پاپوش میدرد، «مثل است ».سلیم.- پاپوش برای شیطان دوختن؛ سخت گربز بودن.
- پاپوش برای کسی دوختن؛ او را بزحمت و رنج و تعب وزیان و خسارتی دچار کردن. به حیله او را گناهکار یامدیون کردن.
(اِمر. ) ۱ - کفش، پای افزار. ۲ - مجازاً گرفتاری، دردِسر.، ~ درست کردن برای کسی کنایه از: برای کسی ایجاد دردسر کردن.، ~دوختن برای کسی کنایه از: توطئه کردن برای کسی.
۱. = پاافزار
۲. آنچه پا را بپوشاند.
* پاپوش دوختن: [عامیانه، مجاز] توطئه و پرونده سازی کردن برای کسی.
کفش، پاافزار، کنایه:ازتوطئه وپرونده سازی کردن
( اسم ) ۱ - کفش پا افزار ( مطلقا ). ۲-( خصوصا ) کفش راحتی مخمل مزین به یراقهای طلا و دانه های الماس بدلی که یک قرن پیش زنان ایرانی در داخل منزل آنرا بپامیکردند ۳ - عایق و مانع و سدی که در راه پیشرفت یا زندگانی مردم ایجاد کنند.
کفش پای افزار
پاپوش (مجارستان). پاپوش ( به مجاری: Papos ) یک منطقهٔ مسکونی در مجارستان است که در ناحیه ماته سالکا واقع شده است. پاپوش ۱۰٫۶۷ کیلومتر مربع مساحت و ۸۲۹ نفر جمعیت دارد.
کفش، پای افزار.
مجازاً گرفتاری، دردِ
~ درست کردن برای کسی کنایه از: برای کسی ایجاد دردسر کردن.؛ ~دوختن برای کسی کنایه از: توطئه کردن برای کسی.
