پاانداز

لغت نامه دهخدا

پاانداز. [ اَ ] ( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) فرشی که در سوی دَرِ ورود اطاق افکنند. || آنچه در پای عروس یا داماد ریزند از زر یا جامه ها و جز آن. || آنچه در گاه ورود عروس بخانه شوی در بیرون خانه از اسب و ملک پیش کشند. || ( نف مرکب ) قواد. زنی که بساط طرب و عیش و نوش آماده کند مردان و زنان ِ کامجوی را.

فرهنگ معین

( اَ ) (اِمر. ) ۱ - فرشی که در ورودی درِ اتاق بیندازند. ۲ - آن چه که زیر پا بیندازند. ۳ - (عا. ) دلال محبت . ۴ - آن چه که در پای عروس و داماد ریزند.

فرهنگ عمید

۱. آنچه زیر پا بیندازند.
۲. فرشی که در درگاه اتاق بیندازند، پادری.
۳. پیشکش و هدیه ای که پیش پای کسی بگذارند.
۴. (اسم، صفت فاعلی ) [عامیانه، مجاز] کسی که برای دیگران بساط قمار فراهم کند یا واسطۀ عمل منافی عفت بشود.

فرهنگ فارسی

آنچه که زیرپااندازند، فرش زیرپا
( اسم ) ۱ - فرشی زیر پا . ۲ - حصیری که جهت پاک کردن کفش در اطاق میاندازند . ۳ - آنچه گاه ورود عروس از اسب و ملک پیش کشند . ۴ - دلال محبت .
فرشی که در سوی در ورود اطاق افکنند و یا آنچه در پای عروس یا داماد ریزند

ویکی واژه

ruffiano
فرشی که در ورودی درِ اتاق بیندازند.
آن چه که زیر پا بیندازند.
دلال محبت.
آن چه که در پای عروس و داماد ریزند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم