لغت نامه دهخدا
وو. [ وَ ] ( حرف ) حرف واو را گاه گویند. ( منتهی الارب ). لغتی است در واو. ( اقرب الموارد ) :
دیلمی وار کند هزمان دراج غوی
بر سر هر پرش از مشک نگاریده ووی .منوچهری.
وو. [ وَ ] ( حرف ) حرف واو را گاه گویند. ( منتهی الارب ). لغتی است در واو. ( اقرب الموارد ) :
دیلمی وار کند هزمان دراج غوی
بر سر هر پرش از مشک نگاریده ووی .منوچهری.
حرف واو را گاه گویند لغتی است در واو
وو (اوت گارون). واوکس، هوت گرن ( به فرانسوی: Vaux, Haute - Garonne ) یک کامین در فرانسه است که در Canton of Revel واقع شده است.
واوکس ۱۰٫۴۱ کیلومترمربع مساحت و ۲۶۶ نفر جمعیت دارد و ۲۹۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
به گویش سنگسری یعنی آب.